In oktober 2019 merkte ik dat mijn poes Skye al een paar dagen niet goed at. Ik ging het nog wat beter in de gaten houden, en al snel kwam ik tot de conclusie dat ze helemaal niets meer at. Wanneer ik haar lievelingssnoepjes voor haar neus legde, likte ze er wel een beetje aan, maar ze at ze niet op. Ik ben met haar naar de dierenarts gegaan, die heeft haar bekkie en keel gecontroleerd; daar was niets aan te zien. Daarna is er nog een scan van haar buik gemaakt, maar ook dat bood geen duidelijkheid.
Uiteindelijk ben ik in vijf dagen vier keer naar de dierenarts geweest, maar we wisten nog steeds niet wat er aan de hand was. Skye kreeg ontstekingsremmende medicijnen en medicijnen tegen misselijkheid, maar na bijna een week at ze nog steeds niet. Het ging erom spannen, wanneer een kat een week niet eet, is de kans groot dat leververvetting optreedt en daar kunnen ze aan overlijden.
Skye lag op mijn bed alsof ze het opgegeven had.
Op dat moment bedacht ik dat ik Kirsten nog kon bellen. Skye heeft Kirsten vaker behandeld. Terwijl ik Kirsten aan de telefoon had, tilde Skye haar koppie en leek te zeggen dat ze het toch nog wel wilde proberen. Ik was hier alleen al ontzettend blij mee. Kirsten heeft geconstateerd dat Skye leed aan Triaditus, een ernstige aandoening aan lever en/of gal. Kirsten heeft geregeld dat ik diezelfde middag bij een collega van haar die dichter bij mij in de buurt woonde, homeopathische middelen kon ophalen.
“Het was duidelijk merkbaar dat deze homeopathische ondersteuning Skye goed deed. Ze durfde meer en nam steeds meer haar plek in.”
— Mariëtte
Ondertussen liep Skye al weer wat rond te stappen en had zelfs wat hapjes gekookte kipfilet op. Daarna ging het snel de goede kant op. De homeopathische middelen sloegen goed aan en Skye at al gauw weer normale hoeveelheden eten op. Omdat Skye een wat onzekere poes is en er nogal wat veranderingen in haar leventje hadden plaatsgevonden, stelde Kirsten voor om ook te werken aan haar … zelfvertrouwen? Basisgevoel? Het was duidelijk merkbaar dat deze homeopathische ondersteuning Skye goed deed. Ze durfde meer en nam steeds meer haar plek in.
“Nu, een jaar later, zie ik haar nog steeds stappen maken hierin. Skye is kerngezond en wordt beetje bij beetje nog steeds wat stoerder.”
Ik ben ontzettend blij dat ze genezen is van zo’n zware aandoening en ook met het feit dat ze zo goed in haar vel zit. Met ontzettend veel dank aan Kirsten die zo snel de juiste diagnose heeft gesteld en daar direct heel adequaat op gehandeld heeft!
0 Comments